Wspólnota „Jeruzalem” narodziła się w Rzymie jako Diakonia Modlitwy Uwielbienia i Dziękczynienia za Wspólnoty Odnowy w Duchu Świętym w czasie obchodów Złotego Jubileuszu Odnowy Charyzmatycznej w Kościele Katolickim w Rzymie w 2017 roku. Grupa osób z kilku wspólnot odczytała na wspólnej modlitwie wezwanie – jak wierzymy Ducha Świętego – do kontynuowania modlitwy po powrocie do domu.
Chcemy wzrastać w postawie uwielbienia i dziękczynienia, wyrażając wdzięczność Bogu za wielkie rzeczy, które nam uczynił.
Jako wspólnota spotykamy się w piątki po Mszy św. o godz. 18:30 (czyli ok. 19:00) w budynku Kościoła Akademickiego w sali na dole po prawej stronie w parafii NMP Matki Pocieszenia, Wrocław, ul. Wittiga 10.
W każdy pierwszy czwartek miesiąca prowadzimy Godzinę Uwielbienia przed Najświętszym Sakramentem w Domasławiu koło Bielan Wrocławskich.
Bierzemy udział w comiesięcznych całonocnych czuwaniach przed Najświętszym Sakramentem „Ogień Dwóch Serc”, w którym biorą udział różne wspólnoty Archidiecezji Wrocławskiej i które odbywają się w różnych kościołach.
Nazwa „Jeruzalem” wywodzi się z tekstów z Księgi Izajasza i Księgi Barucha, zawartych w pieśni, która była śpiewana podczas spotkania z Papieżem Franciszkiem w Circo Massimo, 3.06.2017:
A oto polskie wersje tej pieśni:
Powstań i świeć oto tutaj twe światło,
chwała Pana nad tobą rozbłyska.
Podnieś twoje oczy i popatrz w dal,
serce twoje zadrży z radości.
Oto twoje dzieci z daleka wracają,
córki twe na rękach niesione.
Ref.
Jeruzalem, Jeruzalem,
odrzuć daleko już twój smutek.
Jeruzalem, Jeruzalem,
śpiewaj, tańcz przed twym Bogiem.
Do twojego światła nadciągną narody,
królowie do blasku twego wschodu.
Mnogość wielbłądów zaleje cię,
zza morza napłyną bogactwa.
Przybędą z Efy, ze Saby, z Madianu,
nucąc razem hymny na cześć Pana.
Obce narody naprawią twe mury,
ich królowie będą ci służyli.
Będę źródłem twojej radości,
nazwą ciebie miastem Boga.
Dni twojej żałoby na zawsze skończone,
pośród ludów będziesz mnie wychwalać.
(Por. Iz 60, Ba 5,1)
Bliskie są nam też odniesienia do Nowego Jeruzalem, Niebieskiego Jeruzalem czy Górnego Jeruzalem, w którym nieustannie oddawana jest Bogu chwała. My też przede wszystkim czujemy się wezwani do uwielbienia Boga i oddawania Mu chwały.
Apokalipsa ukazuje nam miasto, które jest Oblubienicą i Małżonką Baranka.
„I Miasto Święte — Jeruzalem Nowe ujrzałem zstępujące z nieba od Boga, przystrojone jak oblubienica zdobna w klejnoty dla swego męża. I usłyszałem donośny głos mówiący od tronu: Oto przybytek Boga z ludźmi: i zamieszka wraz z nimi, i będą oni jego ludem, a On będzie Bogiem z nimi” (Ap 21, 2n).
„Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą — Baranek. I w jego świetle będą chodziły narody” (Ap 21, 23-24a).
„Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką” (Ga 4,26).
„Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże. Dzisiaj pozwalasz nam czcić Twoje święte miasto, niebieskie Jeruzalem, które jest naszą Matką. W nim zgromadzeni nasi bracia i siostry wysławiają Ciebie na wieki. Do niego spieszymy pielgrzymując drogą wiary i radując się z chwały wybranych członków Kościoła, których wstawiennictwo i przykład nas umacnia. Dlatego z niezliczoną rzeszą Świętych i Aniołów wysławiamy Ciebie, jednym głosem wołając” (Prefacja o Wszystkich Świętych).
